Υπάρχουν επεμβάσεις στη χειρουργική που πραγματοποιούνται σπάνια. Ο λόγος συνήθως είναι ότι αφορούν σπάνιες παθήσεις ή ειδικές καταστάσεις που ο κάθε χειρουργός συναντά λίγες φορές στην πορεία του. Το ερώτημα είναι πως εκπαιδεύεται ένας χειρουργός να αντιμετωπίζει το απροσδόκητο και το σπάνιο. Η αλήθεια είναι ότι εφαρμόζοντας τις γενικές αρχές της χειρουργικής, μπορείς να ανταπεξέλθεις σε δύσκολες και ιδιαίτερες καταστάσεις επιδεικνύοντας περισσότερη προσοχή και συχνά εφαρμόζοντας νεωτερισμούς και αυτοσχεδιασμούς. Οι αυτοσχεδιασμοί στην χειρουργική είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα συμπυκνωμένης γνώσης και εμπειρίας. Όταν ο χειρουργός παραμένει προσηλωμένος στο βασικό στόχο που είναι η ασφάλεια του ασθενούς, η λύση στο πρόβλημα θα έρθει αργά ή γρήγορα.

Σε κάθε περίπτωση, ο χειρουργός πρέπει να έχει την τόλμη να προχωρά το βήμα παραπάνω εάν στηρίζεται σε γερές βάσεις από την εκπαίδευση και την εμπειρία του. Η επιτυχία στις ασυνήθιστες περιπτώσεις έρχεται και μέσω της συνεργασίας με έμπιστους και ικανούς συναδέλφους. Ο καλύτερος χειρουργός δεν είναι αυτός που χειρουργεί τα  πάντα αλλά εκείνος που εξασφαλίζει το καλύτερο για  τον ασθενή του χωρίς εγωισμό και αλαζονεία

Λαπαροσκοπική εκτομή οπισθοπεριτοναϊκού όγκου

Οι οπισθοπεριτοναϊκοί όγκοι είναι νεοπλάσματα που αναπτύσσονται στο βάθος της κοιλίας και προέρχονται από τους μυς, το λίπος και το συνδετικό ιστό που βρίσκεται στα όρια της κοιλίας. Ένας από τους σπανιότερους και πλέον ιδιαίτερους στη συμπεριφορά όγκους είναι ο Δεσμοπλαστικός Όγκος εκ Μικρών Στρογγυλών Κυττάρων (DSRCT). Πρόκειται για όγκους που προέρχονται από αρχέγονα πολυδύναμα κύτταρα και χαρακτηρίζονται από επιθετικότητα. Στη δική μας περίπτωση, ο όγκος βρισκόταν σε μια ιδιαίτερη ανατομική θέση, την πύελο και εξαιρέθηκε ολόκληρος λαπαροσκοπικά. Είναι και η μοναδική αντίστοιχη αναφορά στη διεθνή βιβλιογραφία όπως δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Videoscopy (Stamou KM, et al. Totally Laparoscopic Resection of a Retroperitoneal Small Round Cell Tumor. JLAST Part B. Videoscopy 2014;24(4)

Λαπαροσκοπική γαστρο-εντερό-αναστόμωση σε ασθενή με σύνδρομο άνω μεσεντέριου αρτηρίας

Το σύνδρομο άνω μεσεντερίου αρτηρίας είναι μια σπάνια συγγενής ή και επίκτητη ανατομική παραλλαγή όπου η άνω μεσεντέριος αρτηρία (το αγγείο που αιματώνει το λεπτό έντερο) παγιδεύει το δωδεκαδάκτυλο με αποτέλεσμα ο ασθενής να μην μπορεί να φάει. Το σύνδρομο μπορεί να εμφανισθεί σε ασθενείς που έχουν χάσει πολύ βάρος διότι όσο μειώνεται το λίπος της κοιλιάς, διευκολύνεται η σύνθλιψη του δωδεκαδακτύλου πάνω στην αορτή. Σκοπός του χειρουργού είναι να παρακάμψει το σημείο της στένωσης ενώνοντας το λεπτό έντερο με το στόμαχο. Η επέμβαση μπορεί να γίνει λαπαροσκοπικά με ελάχιστη επιβάρυνση του ασθενούς.