Η αποκατάσταση της βουβωνοκήλης είναι μια όμορφη ανατομικά επέμβαση. Ο χειρουργός πρέπει να καλύψει ένα χάσμα προστατεύοντας στοιχεία και κυρίως αναγνωρίζοντας μια ανατομία σε τρεις διαστάσεις με πολλαπλά επίπεδα που πρέπει να αποκατασταθούν. Μια απλή επέμβαση που όμως πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή. Καταφέραμε μετά από πολλή μελέτη και μερικές εκατοντάδες χειρουργεία κηλών να προσαρμόζουμε πλέον την επέμβαση στις ανάγκες του ασθενούς και της κήλης του. Λαπαροσκοπικά, ανοικτά, με νεότερες  τεχνικές καθήλωσης των πλεγμάτων αλλά σε κάθε περίπτωση με τη λιγότερη δυνατή ταλαιπωρία για τον ασθενή και κυρίως με τον μικρότερο κίνδυνο υποτροπής.

Ο πόνος είναι ελάχιστος και φροντίζουμε με τις πιο σύγχρονες τεχνικές να μην εγκατασταθεί ποτέ. Πριν την επέμβαση ξεκινάμε με το TAP block. Με τη βοήθεια υπερηχογραφήματος, χορηγούμε τοπική αναισθησία στο νεύρο που νευρώνει τους βουβώνες ώστε να μην ξεκινήσει ποτέ ο μετεγχειρητικός πόνος. Μέσα στο χειρουργείο σεβόμαστε τους ιστούς, αναγνωρίζουμε τα νεύρα και αποφεύγουμε επώδυνες τεχνικές όπως τα πολλά ράμματα και η χρήση καθηλωτικών tac. Μετά την επέμβαση με τη βοήθεια των αναισθησιολόγων προσαρμόζουμε την αναλγητική αγωγή στις ανάγκες του χειρουργημένου ασθενούς.

Τι είναι η βουβωνοκήλη

Οι βουβώνες είναι οι χαμηλότερες περιοχές της κοιλιάς δεξιά και αριστερά της μέσης γραμμής. Οι βουβωνοκήλες εμφανίζονται στην περιοχή διότι εκεί υπάρχουν μικρές τρύπες ανάμεσα στους μυς της κοιλιάς. Οι μικρές αυτές τρύπες υπάρχουν φυσιολογικά για να περνούν ανατομικά στοιχεία του σώματος (σπερματικός τόνος στους άνδρες, στρογγύλος σύνδεσμος της μήτρας στις γυναίκες). Εάν όμως οι τρύπες αυτές μεγαλώσουν πολύ, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις ώστε τα σπλάχνα της κοιλιάς (περιτόναιο, λίπος ή και έντερο) να προβάλουν προς τα έξω. Αυτή είναι η αρχή της δημιουργίας μιας κήλης και συνήθως σημαίνει ότι ασκούνται μεγάλες δυνάμεις από την κοιλιά προς τα έξω. Αυτό συμβαίνει όταν σηκώνουμε βάρη, όταν βήχουμε ή και όταν φταρνιζόμαστε. Οι κήλες από τη στιγμή που δημιουργούνται αυξάνουν διαρκώς το μέγεθός τους. Αυτό συμβαίνει διότι η κήλη δεν είναι μια ασθένεια αλλά μάλλον ένα μηχανικό φαινόμενο που χρειάζεται επιδιόρθωση.

Τι συμπτώματα έχει η βουβωνοκήλη

Η βουβωνοκήλη μπορεί αρχικά να μην έχει κανένα σύμπτωμα παρά μόνο να ενοχλεί αισθητικά τον ασθενή καθώς προέχει από το τοίχωμα της κοιλιάς. Το “φούσκωμα” αυτό μεγαλώνει κάθε φορά που αυξάνει η πίεση μέσα στην κοιλιά, όπως κατά τον βήχα, το φτάρνισμα ή την άρση ενός βάρους. Σε συνθήκες ηρεμίας όπως όταν ο άνθρωπος ξαπλώνει, η κήλη μπορεί να υποχωρεί μέσα στην κοιλιά και να εξαφανίζεται εντελώς όπως και τα αντίστοιχα συμπτώματα.

Η κήλη μπορεί όμως και να προκαλεί πόνο στις κινήσεις του σώματος, μετά από γυμναστική και κόπωση. Χαρακτηριστικό της κήλης είναι ότι δεν πρόκειται ποτέ να περιοριστεί μόνη της. Προοδευτικά λοιπόν μπορεί να μεγαλώσει πολύ προκαλώντας όλο και σημαντικότερες ενοχλήσεις. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου μεγάλες κήλες δημιουργούν σοβαρά προβλήματα και περιορίζουν την ζωή των ασθενών. Στους άνδρες, εάν μια βουβωνοκήλη μεγαλώσει αρκετά και γεμίσει πλέον το όσχεο, ονομάζεται οσχεοκήλη.

Πότε πρέπει να χειρουργούνται οι βουβωνοκήλες

Σε γενικές γραμμές οι κήλες χειρουργούνται τόσο για τα συμπτώματα που παρουσιάζουν, όσο και για τις πιθανές επιπλοκές τους. Άλλωστε, μια κήλη δεν πρόκειται ποτέ να μειωθεί σε μέγεθος, οι κήλες μόνο μεγαλώνουν!

Βουβωνοκήλες που προξενούν συμπτώματα όπως ο πόνος πρέπει να επιδιορθώνονται άμεσα.  Επίσης κήλες σε ασθενείς που έχουν ειδικά προβλήματα υγείας όπως οι καρδιοπάθειες ή ο διαβήτης πρέπει να χειρουργούνται προγραμματισμένα ώστε οι ασθενείς να προετοιμάζονται κατάλληλα και να τροποποιούν κατάλληλα τη θεραπεία τους. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτικά και αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα.

Μετά από μεγάλες προοπτικές μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε Σκανδιναβικές χώρες έγινε αντιληπτό ότι οι βουβωνοκήλες που δεν έχουν συμπτώματα δεν είναι υποχρεωτικό να επιδιορθώνονται άμεσα με την εμφάνισή τους αλλά μπορεί απλά οι ασθενείς να ενημερώνονται για τους κινδύνους της περίσφιξης και να είναι υπό παρακολούθηση. Η απόφαση για την αποκατάσταση μιας βουβωνοκήλης λαμβάνεται από κοινού με τον ασθενή και τον ιατρό να αξιολογούν την ανάγκη της αποκατάστασης.

Τι επιπλοκές μπορεί να έχει μια βουβωνοκήλη;

Εάν μια κήλη περισφιχθεί, δηλαδή το περιεχόμενό της στραγγαλιστεί γύρω από το στόμιό της, η κατάσταση είναι επείγουσα και απαιτεί άμεση ανάταξη με χειρισμούς ή χειρουργική επέμβαση. Τα συμπτώματα της περίσφιξης είναι ο έντονος πόνος και η αδυναμία ανάταξης (επαναφοράς) του περιεχομένου της κήλης μέσα στην κοιλιά. Η περιοχή της κήλης γίνεται επώδυνη και φαίνεται πιο πρησμένη από ότι συνήθως. Εάν το περιεχόμενο της κήλης είναι έλικα εντέρου, τότε μπορεί να προκληθεί ειλεός και πλέον η επιπλοκή γίνεται απειλητική για τη ζωή. Υπολογίζεται ότι ένα πλήρως στραγγαλισμένο έντερο χρειάζεται έξι ώρες μέχρι να αρχίσει να νεκρώνεται.

Η επέμβαση για την επιδιόρθωση μίας περισφιγμένης κήλης σε επείγουσα βάση, εγκυμονεί πάντα περισσότερους κινδύνους από μία προγραμματισμένη επέμβαση με καλά προετοιμασμένο τον ασθενή.

Τι είναι τα πλέγματα

Τις τελευταίες δεκαετίες έχουν κατασκευασθεί συνθετικά πλέγματα που είναι απαραίτητα για την πλαστική αποκατάσταση της κήλης. Τα υλικά και η ποιότητα κατασκευής είναι εξαιρετικά και δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός κίνδυνος από τη χρήση τους. Έχει αποδειχθεί ότι με αυτόν τον τρόπο περιορίζονται σημαντικά οι πιθανότητες υποτροπής (επανεμφάνισης) της κήλης αλλά μειώνεται και ο μετεγχειρητικός πόνος καθώς τα κοιλιακά τοιχώματα συμπλησιάζονται χωρίς τάση.

Πως γίνεται η πλαστική της βουβωνοκήλης

Στόχος κάθε επέμβασης αποκατάστασης μιας κήλης, ανεξάρτητα από την εντόπιση, είναι η αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομίας και η κάλυψη του ελλείματος με συνθετικό πλέγμα. Οι βουβωνοκήλες μπορούν να επισκευαστούν με την κλασική ανοικτή μέθοδο ή με τη λαπαροσκοπική τεχνική. Η λαπαροσκοπική τεχνική έχει να προσφέρει καλύτερη άμεση κινητοποίηση και γρήγορη επάνοδο στις συνήθεις δραστηριότητες με ακόμη λιγότερο πόνο. Η ανοικτή μέθοδος απαιτεί μια μικρή τομή πάνω από την περιοχή της κήλης. Ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει σπίτι του και την ίδια ημέρα.

Λαπαροσκοπική αποκατάσταση των κηλών

Η λαπαροσκοπική χειρουργική από νωρίς εισήλθε στη χειρουργική των κηλών. Σε γενικές γραμμές, η λαπαροσκοπική αποκατάσταση μιας βουβωνοκήλης έχει λιγότερο πόνο, με τον ασθενή να επιστρέφει ταχύτατα στις συνηθισμένες του δραστηριότητες. Με τη νεότερη τεχνολογία καθήλωσης των πλεγμάτων με βιολογικές κόλες και χωρίς τα επώδυνα “καρφάκια – tac”, η λαπαροσκοπική έγινε η αγαπημένη μας τεχνική για τους περισσότερους ασθενείς. Τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά και οι ασθενείς μας ξεχνούν πολύ γρήγορα ότι έχουν χειρουργηθεί!

Σε κάθε περίπτωση, κοντά μας θα απαλλαγείτε από την ενοχλητική βουβωνοκήλη με το λιγότερο δυνατό κόπο.

Υπερτερεί κάποια από τις δύο τεχνικές;

Χρησιμοποιώ και τις δύο τεχνικές ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες της κήλης και του ασθενούς.Η επιλογή της τεχνικής που είναι προτιμότερη σε κάθε περίπτωση πρέπει να είναι αντικείμενο συνεννόησης με τον ιατρό καθώς όλες οι τεχνικές έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Μετά από πλήρη ενημέρωση και αφού αξιολογηθούν οι συνθήκες που αφορούν τον κάθε ασθενή, λαμβάνεται η κοινή πλέον απόφαση.

Μετά την επέμβαση

Οι απλές κήλες αντιμετωπίζονται σαν χειρουργεία της μίας ημέρας. Οι πραγματικοί κίνδυνοι από την επέμβαση είναι αμελητέοι και ο ασθενής μπορεί να ανακτήσει τις δραστηριότητές του σε διάστημα λίγων ημερών.

Μετά την επέμβαση είναι πιθανό να διαπιστώσετε ένα μικρό οίδημα (πρήξιμο) στην περιοχή της τομής. Επίσης, η περιοχή θα είναι σκληρή και πιθανώς να πονέσει μετά από αρκετό περπάτημα ή άσκηση. Στους άνδρες, μπορεί να εμφανισθεί οίδημα (πρήξιμο) στο όσχεο. Σε αυτήν την περίπτωση απλά το πρήξιμο υποχωρεί σε μια με δύο εβδομάδες. Απαιτείται περίπου ένας μήνας για να επανέλθει το δέρμα και όλοι οι ιστοί στην αρχική τους κατάσταση και να ολοκληρωθεί η επούλωση.

Σε ποσοστό που διεθνώς φθάνει και το 15%, μπορεί να υπάρχει πόνος ή μούδιασμα στην περιοχή της επέμβασης. Αυτός ο πόνος οφείλεται σε νευροπάθεια και μπορεί να παραμείνει και για 1-2 μήνες.

Υπάρχει πόνος μετά την επέμβαση;

Μερικοί ασθενείς, αισθάνονται για λίγο καιρό μετά την επέμβαση αίσθημα βάρους ή και πόνο στην περιοχή της τομής. Αυτό είναι συχνό επακόλουθο του είδους της πλαστικής αποκατάστασης που επιχειρείται σε μία περιοχή με πολλά και ευαίσθητα νεύρα. Αν συμβαίνει αυτό, μην ανησυχείτε, μπορείτε να πάρετε ελαφρά παυσίπονα και εάν τα συμπτώματα επιμένουν, ενημερώστε μας για περισσότερες οδηγίες.

Τι πρέπει να προσέχετε μετά την επέμβαση

Μετά την επέμβαση, μπορείτε να τρώτε ελεύθερα και να επανέλθετε στις προηγούμενες καθημερινές δραστηριότητες. Απαιτείται όμως προσοχή στην έντονη σωματική δραστηριότητα κατά το αρχικό χρονικό διάστημα. Μετά τον πρώτο μήνα μπορείτε να αρχίσετε γυμναστική. Όσο καλά και να έχει επισκευασθεί μία κήλη, για αρκετό χρονικό διάστημα τα τοιχώματα δεν έχουν την προηγούμενη αντοχή τους και είναι ευαίσθητα σε αυξημένες πιέσεις. Άλλωστε η κήλη είναι ένα καθαρά μηχανικό φαινόμενο και πρέπει να σεβόμαστε τις δυνάμεις που αναπτύσσονται στα κοιλιακά τοιχώματα. Ακολουθείστε τις οδηγίες και με λίγη υπομονή, σε μερικές εβδομάδες θα είσαστε στο 100%.

Ξαναγίνονται οι κήλες;

Η πιθανότητα υποτροπής της χειρουργημένης κήλης είναι μια πραγματικότητα. Τα ποσοστά είναι μικρά (μικρότερα του 5% για τις βουβωνοκήλες) αλλά δεν θα είναι ποτέ μηδενικά. Άλλες κήλες όπως οι μετεγχειρητικές παρουσιάζουν μεγαλύτερα ποσοστά υποτροπής αν και με νεότερες τεχνικές και αυτά υποχωρούν.

Αν εμφανιστεί πάλι μία κήλη μετά την πρώτη επέμβαση, δεν σημαίνει ότι είναι λάθος του χειρουργού. Η υποτροπή είναι ένα φαινόμενο που δύσκολα προβλέπεται ή αποφεύγεται σε ορισμένες κατηγορίες ασθενών. Αν κάποτε νομίσετε ότι η κήλη σας υποτροπίασε, επικοινωνήστε με τον χειρουργό σας. Πρέπει να ενημερωνόμαστε για αυτές τις περιπτώσεις ώστε να βγαίνουν χρήσιμα συμπεράσματα για το μέλλον αλλά και γιατί γνωρίζουμε με ακρίβεια το ιστορικό σας